“In plaats van dom te gaan filmen had je ook het touw van het veulen losser kunnen maken. Blijkbaar geniet je er meer van om beeldmateriaal in de wereld te kunnen sturen in plaats van in te grijpen. En zo ook met de paarden die paniek zijn pleur het geval waar je mee filmt aan de kant en ga ze gerust stellen of helpen. Jullie noemen je dierenvrienden in mijn ogen ben je niks anders dan een ramptoerist!” Was één van de reacties op het artikel pijnlijke beelden paardenmarkt Zuidlaren 2017 https://1037againstanimalcruelty.com/418-2/
Natuurlijk zijn wij blij met alle reacties zolang ze maar binnen de lijn blijven ( niet schelden, kleineren, discriminatie etc )
En juist hebben wij even deze reactie eruit gepakt omdat dit een reactie is die wij vroeger zelf ook gaven. Want vaak zagen wij beelden in de pers of op internet voorbij komen waarvan wij dachten, in plaats van te filmen had je ook kunnen helpen.
Maar nu wij al een poos vrijwillige diensten doen voor derden en nu voor onze eigen site zijn wij anders gaan handelen. Helpen dat staat voorop dat is belangrijk, maar hoe te handelen? Dat is de gedachte waarin wij ons verplicht hebben moeten aanpassen, want een helpende hand in dit geval op deze markten word zeker niet altijd getolereerd. Daar zijn we wel achtergekomen als een paard stokslagen krijgt en wij er wat van zeggen, dan worden wij terecht gezet. Het gerust stellen van dieren word ook niet altijd geaccepteerd, gelijk zo het geven van water aan paarden die dorstig zijn. Er zijn veel handelaren die daar een andere mening op na houden en het zelfs verbieden. Dit zie je bv ook weer bij varkens op transport terugkomen waar ook vaak over de wereld dierenactivisten de dieren geen water mogen geven en zelfs voor de rechter worden gedaagd. Het liefst zouden wij elke vrachtwagen met diertransporten stoppen om de dieren te bevrijden van de slacht. Maar helaas overtreden we dan de wet. De wet die nog steeds bepaald dat een dier een ding is, een ding dat een voorwerp genoemd mag worden en daarmee een bezitter heeft of een eigenaar. Die zelfde wet die aangeeft dat ik niet aan andermans eigendommen mag komen. Die wet die mij dwarsboomt in het redden van de dieren……die slechts een ding zijn.
Zolang wij blijven stemmen op politieke partijen die niets met het welzijn van dieren hebben, zullen deze misstanden blijven bestaan en zal een dier een ding blijven en niets meer dan handelswaar.
Juist door het te filmen en de bewijslasten vast te leggen, en dit te delen met een ieder die het wil lezen en zien hopen wij dat er langzaam een stukje bewustwording bij de mensheid ontstaat. Zodat niet later gezegd kan worden, dat heb ik niet geweten dat het er zo aan toe gaat. Juist door het vastleggen van de bewijzen (waar ook tal van aangiftes uit voort vloeien) helpen wij de dieren in de toekomst. Want steeds worden de regels weer een stukje aangepast in de verbetering van de welzijnsnormen. Steeds meer mensen gaan inzien dat er iets moet veranderen. Zonder beelden zou niemand het begrijpen of willen begrijpen waar de dierenactivist het over heeft. (denk bv aan de schrikbarende beelden van het slachthuis in Tielt, waardoor er nu veranderingen in de wet zijn doorgevoerd, wij zijn Animal Rights zeer dankbaar hiervoor)
Dus zijn wij nu ramptoeristen? Nee totaal niet, wij verslaan het leed met onze lens in de hoop dat daarmee de wet word aangepast en de schreeuw voor aanpassing van de wet groter word. Een vrijbrief blijven geven aan alle handelaren moet ophouden.
Gelijk aan wat een oorlogjournalist doet (Hij vangt ook de kogels niet op om mensen te redden), maar door zijn impact van de beelden zien wij bv ook in dat vluchtelingen geholpen moeten worden. Dat is de impact van het filmen en de kracht van internet.
En nee natuurlijk zijn wij mensen het niet altijd met elkaar eens, maar de beelden zijn onze bewijslasten waar niet omheen gegaan kan worden. Dat wij vaak tijdens het filmen niets kunnen doen is omdat het niet onze eigendommen zijn. Ondanks dat er een wet is die bepaald dat elke burger een hulpbehoevend dier verplicht is te helpen, zijn eigenaren van deze dieren daar vaak niet van gediend. Maar zien wij bv op paardenmarkten dat er misstanden zijn benaderen wij direct de NVWA, dierpolitie, handhavers of boa’s om de misstanden direct te melden en daarna in aangiftes over te gaan.
Laat een reactie achter